Eskitilmiş parkelerin tüketiciye sunduğu en önemli avantaj, kullanım esnasında yüzeye zarar verme riskinin olmayışıdır. Normal ahşap zeminlerde, yüzey üzerinde oluşabilecek hasarlar istenmeyen kötü görüntülere sebep olur ve göze batar. Ancak yüzey hasarları, eskitilmiş parkelerin en karakteristik özelliğidir ve bu nedenle de göze batması söz konusu olmaz.”

Son birkaç yıldır tüketicinin eskitilmiş zeminlere olan ilgisi sürekli artan bir yükselişte seyrediyor olsa da kimileri bu eğilimin kısa süre içerisinde sona ereceğine ve bir zaman sonra tamamen farklı bir üslupta yeniden ortaya çıkacağına inanıyor.

Bu görüşün aksine, yapay eskitme tekniğinin kalıcı olacağına inananlar da var. Kimin haklı kimin haksız olduğunu elbette ki zaman gösterecek ancak kesin olan birşey var; neredeyse tüm parke üreticileri, bu tekniği kendileri kullanıyor olsa da olmasa da, ürün yelpazesi içinde eskitilmiş parke çeşitlerini de bulunduruyor.

Eskitme teknikleri

Parkelerde kullanılan eskitme teknikleri arasında en önemli olanı, ya da en genç olanı da diyebiliriz, tütsüleme ve renk yıpratması uygulanarak oluşturulan yüzey efektleridir. Üreticilerin büyük bir çoğunluğuna göre tütsüleme işlemi sayesinde en güzel ve en doğal efekt sağlanabiliyor ve bu yolla neredeyse gerçeğinin aynısı olan antika ahşap görünümüne kavuşulması da mümkün. En iyi neticelerin alındığı tütsüleme işleminde amonyak buharı kullanılır.

Bunun başlıca nedeni ahşabın içinde bulunan asitlerin amonyak buharına tepkimesi ve bu sayede ahşabın renginin koyulaşmasıdır. Tütsüleme yöntemiyle uygulanan renklendirme işleminin en güzel yanlarından biri de uygulamanın müşterinin istekleri doğrultusunda gerçekleşebiliyor oluşudur; yani açıklı koyulu renklendirme derecesi tamamıyla müşterinin kişisel zevkine bağlı. Meşe ve çam gibi bazı ağaç türlerinde zımparalamak yerine en üst tabakayı fırçalamak da mümkündür. Bu işlemde ise parke yüzeyi, çelik tel fırçayla ile fırçalanır ve böylece ağacın damarlı dokusu daha belirgin bir hal alır.

Ayrıca yıpranmaya karşı direnci de artan yüzey eskisine kıyasla daha eskimiş bir görünüme kavuşur. Daha sonra ise zemin parke yağına tabi tutulur. Parkeye uygulanan yağ işlemi, eskitme uygulamalarıyla oluşturulan doğal efektin korunmasını sağlayacaktır. Esasında tüm bu eskitme tekniklerinin temel amacı; parke şeritlerine yapay hasar vererek yüzeyde oluşan yıpranmış görünümün sanki uzun süreli yoğun kullanım neticesinde oluştuğu hissi yaratmaktır.

Yüzeyde gerçekleştirilen bu işlem aynı zamanda tüketiciye de biraz olsun rahat davranabilme şansı sağlar. Neticede kasıtlı olarak hasar verilerek eskitilmiş bir parke yüzeyinin daha fazla hasar görmemesi için titiz davranılmasına gerek yoktur. Zaten yıpranmış bir zemine olduğundan daha fazla zarar vermek pek de olası değildir.

Müşterinin herhangi bir kişisel tercihinin ötesinde, eskitilmiş parkelerin sunduğu en önemli avantaj da budur aslında: zarar verme riskinin olmayışı. Normal ahşap zeminlerde, yüzey üzerine oluşabilecek hasarlar istenmeyen kötü görüntülere sebep olur ve göze batar. Ancak yüzey hasarları eskitilmiş parkelerin en karakteristik özelliğidir ve bu nedenle de göze batması söz konusu olmaz.